Vriendenvereniging Van Abbemuseum - Journaal Online

  Wetenschapsjournalist Bennie Mols: Hoe werkt  creativiteit (en kunnen computers het ook?) door Piet van Bragt Bennie Mols verzorgde in 2016 de afsluiting van de Algemene Ledenvergadering van de Vrienden van het Van Abbemuseum. Bennie Mols is wetenschapsjournalist. Momenteel gaat zijn aandacht vooral uit naar kunstmatige intelligentie en robotica en het menselijke brein. Over deze onderwerpen publiceert hij regelmatig in wetenschappelijke tijdschriften. Onlangs verscheen een column van hem in de bekende edge.org reeks: Machines die denken . Voor het Robotics Institute van de TUDelft schreef hij samen met twee andere coauteurs  Robotics For Future Presidents , waarin zij leidende figuren in de robotica interviewen. Bekend is zijn boek over Alan Turing:  Turings Tango . Momenteel is hij wekelijks te horen op Radio 1 waarvoor hij als wetenschapsjournalist is aangetrokken. Bennie opende zijn causerie met een vraag aan het publiek. Hij toonde drie kunstwerken en de...

KARIN VAN PINXTEREN over heimelijke verhalen, over kunstenaarschap, de vorm en inhoud van taal Door:  Piet van Bragt     Steeds als weer een salonavond geprogrammeerd staat is er een gezonde spanning. Kan de gast van de avond het publiek boeien, zal de gast in staat zijn om staande meningen en opvattingen een nieuwe dimensie te geven? Zal de gast in staat zijn om het vaststaande beeld dat in ons gevormd is te laten kantelen? Want, de salonavonden willen net als het museum beleid van het Van Abbemuseum, een motor zijn van nieuwe inzichten. Daarom is het  niet altijd gemakkelijk om gasten te vinden die aan deze moeilijke voorwaarde kunnen voldoen. Maar er zijn van die avonden … Karin van Pinxteren, Classified Laten we beginnen met waarmee Karin ook begon. Een film. De ruimte is een grote lege arena, een gashouder? Een koele en koude ongenaakbare plek die de kleine gebeurtenis het aura meegeeft van kwetsbaarheid. Een vrouw en een meisje. De kleding van bei...

  Het is alweer even geleden, maar het is goed om nog even aan deze boeiende Salon avond terug te denken. Lex van Lith,  het schilderij als dialoog en zoektocht door Piet van Bragt Een schip op het donkere Franse strand, hoop op redding, maar uiteindelijk vernietiging. Een verhaal dat je leven een wending kan geven.  De grootvader van Lex van Lith onderging dit drama als hij tijdens de Tweede Wereldoorlog op het strand van Duinkerken wacht op redding. Een redding die niet kwam en die voor hen waarvan hij hield steeds als een donkere wolk in hun herinnering bleef oprijzen. Voor de vader van Lex van Lith was dit verhaal een ongeneeslijke geestelijke wond. Onbespreekbaar, maar steeds aanwezig. Zo begint Lex van Lith zijn verhaal. Hoe herinneringen, hoe geschiedenis ook na generaties ook zijn leven en zijn ambities richting konden geven. Op een doek schildert hij het trauma van zijn vader, een donkere wolk waarin beweging de emotie vorm aangeeft. Later, als hij een foto...

  Marcel Broodthaers, poëzie en kunst als een ironisch intellectueel steekspel. door Piet van Bragt Het werk van Broodthaers wekt verwondering, maar kan ook volledige negatie opleveren. De elegante   palmen die hij als voorbeeld bij de ingang van het Bonnefantenmuseum plaatste kon de entree een vriendelijke uitstraling geven. Men werd verwelkomd in een huiselijke sfeer. Voel je thuis! Maar evenzo kon deze florale entree de bezoeker ontmoedigen of irriteren. Men bezoekt een museum om kunst te bewonderen en er van te genieten. Maar de planten verstoren het beeld en de verwachting en ontnemen het zicht op de kunstwerken. De tentoonstelling van het werk van Broodthaers in de bibliotheek van het Van Abbemuseum kan dezelfde reactie oproepen. Werken in de vitrines doen denken aan objecten die ook in ieders huis te vinden zijn. Krantenartikelen, uitgeknipte foto's, advertenties, mysterieuze plastic reliëfs met tekst, snelle notities. De geëxposeerde werken stralen een huiselijke n...

  Ulay, experiment en radicaliteit in performances Door Piet van Bragt Op 2 maart 2020 sterft de kunstenaar Ulay (Solingen 1943 – Ljubljana 2020) aan lymfeklierkanker . Het Van Abbemuseum dat over enkele video’s van deze spraakmakende performancekunstenaar beschikt, volgt hem vooral in de jaren tachtig en negentig.     Op zoek naar zijn identiteit Ulay’s werkelijke naam is Frank Uwe Laysiepen. Zijn jeugd verloopt niet geruisloos: hij is veertien jaar als zijn vader sterft en vijftien als zijn moeder vertrekt. Zijn hele leven is hij op zoek geweest naar zijn identiteit, een belangrijk thema in zijn werk als kunstenaar. Identiteit is een maakbaar iets . zo zegt hij: “There is no true self, other than the appearance ”. In zijn polaroidfoto’s die altijd fotografische zelfportretten zijn, geeft hij zijn besef weer van nationaliteit, geaardheid, gender, geslacht, waarbij altijd zijn eigen lichaam een hoofdrol vervult. Later, als hij ook zijn lichaam daarbij verwondt...

Kunst blijft bewondering en geestdrift opwekken, ook als de kunstenaar er zelf niet meer bij aanwezig kan zijn. Onlangs overleed de Bulgaarse kunstenaar Christo, wiens gedroomde kunstwerk, de ingepakte Arc de Triomphe in Parijs jaren na zijn dood gerealiseerd werd. Het Van Abbemuseum organiseerde in 1966 een geruchtmakende tentoonstelling van zijn werk. Christo,  iets zichtbaar maken door het te verhullen   Door Piet van Bragt   Christo, project pour l'empaquetage de la Tour de Stedelijk Van Abbemuseum   Eindhoven 1966 Als in 1966 Christo exposeert in het Van Abbemuseum is er nog gelegenheid voor een kleine rel in het Nederlandse kunstlandschap. Het Eindhovens Dagblad vraagt zich af of dit wel kunst is. "Ziet men hetzelfde [ingesnoerde bagage] niet in de wachtkamers van stations en op de karretjes van de kruiers?" Jean Leering, die Christo naar Nederland heeft gehaald, plaatst hem in de groep Nouveau Réalisme, op dat moment een van de belangrijkste E...