Vriendenvereniging Van Abbemuseum - Journaal Online

 Het Van Abbemuseum heeft een relatie met Russische kunst. Begrijpelijk, gezien het artistiek beleid dat onder andere berust op de wederzijdse relatie tussen kunst en politiek. Vooral tijdens het interbellum is de band die gesmeed wordt tussen kunst, politiek en maatschappelijke ontwikkelingen in Rusland erg dominant. De dichter Majakovski gaf mede kleur aan het interbellum in Rusland. De relatie dichter, boek en beeldende kunst was enkele jaren geleden voor de bibliotheek de reden om een kleine tentoonstelling aan Majakovski samen te stellen. Vladimir Majakovski:  “Zoals dat heet – incident gesloten” [1] door Piet van Bragt Zevenendertig jaar oud schiet Majakovski zich in zijn communale woning een kogel in de borst. En sterft. Zijn ménage à trois met Lili Brik en haar echtgenoot Ossip vindt hier een definitief einde. Onvermijdelijk, volgens de Briks, want het was de uitkomst van een gezwollen levenshouding. Zelfmoord is een belangrijk thema in het poëtisch oeuvre van Majakovski. Maa

  J an van Toorn, grafisch ontwerper met charisma en ideaal  door Piet van Bragt J an van Toorn is dood. Hij overleed vrijdag 13 november jongstleden op achtentachtigjarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam. Jan van Toorn was een van de grafisch ontwerpers die het Van Abbemuseum een gezicht gaven. Hij paste ook goed in het gedachtegoed dat het Van Abbemuseum wil uitstralen. Zijn maatschappijkritische visie kwam tot uiting in zijn grafisch werk. In de opwindende jaren zestig en zeventig ontwikkelde hij een kritische stijl die gespeend was van commerciële invloeden. Vorm is belangrijk, maar het komt volgens hem voornamelijk op de inhoud aan, wat een principe is waaraan hij niet wilde tornen. tentoonstelling Van Abbemuseum 2014 Een goede vriend van hem was de grafisch ontwerper Wim Crouwel. Een opmerkelijke vriendschap, want inhoudelijk waren ze wat betreft hun werk het totaal niet met elkaar eens, een feit dat meermalen leidde tot verhitte discussies. Crouwel stelde zich niet maa

  I coon, venster op de eeuwigheid door Piet van Bragt Denk niet dat kunst alleen in de grotere steden te vinden is. Ik liep door Heythuysen, een dorp met in het centrum een kerk waarvan de toren als een reusachtige vinger omhoog wijst naar het goddelijke. Daarnaast staat een bijzonder gebouwtje, een kleine kapel in neoklassieke stijl. De entree is afgesloten met een glazen deur, waardoor het interieur zichtbaar is. De ‘Missiekapel’ wordt door regionale kunstenaars gebruikt om installaties te tonen aan het voorbijgaande publiek. Ik stond stil en zag een verrassend beeld. Een engel en een tafel, geplaatst boven een watervlakte, die in beweging kwam door een vernuftig mechanisme, onder aan de tafel bevestigd. Toen ik beter keek, bleek de engel alleen gesymboliseerd te worden door twee vleugels, die na nadere beschouwing bestonden uit de twee vleugels van een ANWB praatpaal! Daarachter hing een voorrangsbord, goudgeel als een Byzantijns icoon, volledig geconcentreerd op het onzegbare.  

  Column Geschiedenis en historisch bewustzijn  door Piet van Bragt Ingeburgerde historische gebeurtenissen, bijna vergeten? Geschiedenis en historisch bewustzijn blijven een centrale rol spelen in de dialoog   met de kunst en cultuur. Dit bepaalt de verhouding uiteindelijk die wij hebben met de tijd en onze waardering van het culturele klimaat. In de actualiteit waarin wij leven is het besef dat de natuur ons leven overstemt verdwenen. De fysica, de natuurwetenschappen, hebben de natuur van hun magisch karakter beroofd en onttoverd. In deze actuele tijd heeft de mens de mogelijkheden aangegrepen om de natuur definitief aan zijn eigen geschiedenis te onderwerpen, wat misschien de potentie van groei opent naar een nieuwe volwassenheid? Het begrip onttovering schrijft men toe aan Max Weber, hoewel Weber de term niet gebruikt, maar van demystificatie spreekt.   Processen in de wereld gebeuren volgens hem zonder daar een betekenis aan te hechten. De wereld verliest de mystieke signif