William Kentridge: Ik maak kunst, geen logica. door Piet van Bragt De studio in het Van Abbemuseum is niet de meest aantrekkelijke plek in het gebouw. Je voelt je er afgesloten van de rest van de wereld. Je mist het contact met het licht en de ruimte. Tentoonstellingen in deze ruimte ademen daarom een aparte sfeer die je nergens anders in het gebouw ervaart. William Kentridge met zijn installatie Refusal of Time [1] geeft de ruimte, misschien voor het eerst, zijn rechtmatige plek in het museum. Refusal of Time is een overweldigende ervaring. Toen Kentridge dit werk op de dOCUMENTA13 in Kassel voor het eerst toonde, was het een regelrechte sensatie. Het geluid van het wegtikken van de tijd, de pulserende machine die opduikt in het duister en die de filmbeelden met geluid en schaduw accentueert, de hallucinerende zwart-wit beelden op de schuin weggeplaatste schotten tegen de wand, laten de verwarrende betekenis van de beelden slechts langzaam ons bewustzijn binnensijpelen. Refusal o
