Vriendenvereniging Van Abbemuseum - Journaal Online

  Klaas Gubbels is een kunstenaar wiens werk je waarschijnlijk niet snel in het Van Abbemuseum zult kunnen ontmoeten. In zijn werk is de maatschappelijke relevantie niet direct zichtbaar. Gubbels wil de realiteit als poëzie behandelen. Dat is ook een legitieme kijk op de werkelijkheid van alledag. Niet elk moment zijn wij bezig met maatschappij, politiek en daaraan relevante onderwerpen. Maar wel worden  wel dagelijks bekoord door de omgeving met zijn objecten. In feite is dat ook een vorm van een  benadering van onze realiteit. Gubbels kiest voor zijn poëzie en humor in zijn werk. Vandaar dat de weg die Gubbel gekozen heeft voor ieder waardevol kan zijn. Ik ontdekte dit korte artikel op de harde schijf van mijn computer. Eens, enkele jaren geleden, heb ik het geschreven als inleiding op een tentoonstelling in een galerie van het werk van Klaas Gubbels. Daarbij denk ik ook terug aan de prachtige tentoonstelling van zijn ruimtelijke werken in het museum Beelden aan Zee in Scheveningen.

  * Design "Conventie, een soort herinnering, is het grootste beletsel om te genieten van leven en kunst". door Piet van Bragt Ik liep door de stationshal van het Centraal Station van Eindhoven. Tot mijn grote vreugde zag ik dat Piet Mondriaan niet ten prooi was gevallen aan de renovatie van het gebouw. Enige tijd geleden verdween bovenstaande inspirerende gedachte die met neonletters hoog aan de muur was bevestigd en die een stimulans moet zijn voor ieder die de heilige grond van Eindhoven durft te betreden. Maar de tekst is gelukkig herplaatst, het leven kan weer aanvangen. Mondriaan is weer terug. Nog een uitspraak van iemand die kan observeren:   'In uw hoofd bevindt zich iets wat leest. Dat ding, menselijk brein, heeft een aantal vermogens die andere dieren niet hebben. Aan die vermogens is onze dominante positie op de planeet te danken. Andere dieren hebben sterkere spieren en scherpere klauwen, maar wij hebben betere hersenen.' [1] Met deze uitspraak b