Vriendenvereniging Van Abbemuseum - Journaal Online

  De wijsheid van de opstand door Piet van Bragt Albert Camus:  “Creëren is twee keer leven” "Ingescheept lijkt me een juistere term dan geëngageerd, die minder relevant is. Het is voor de kunstenaar immers geen vrijwillig engagement, maar eerder een militaire dienstplicht. Iedere kunstenaar wordt tegenwoordig ingescheept in de galei van zijn tijd en daar moet hij zich bij neerleggen, zelfs als hij van oordeel is dat die galei naar haring stinkt, dat de slavendrijver hem echt te vaak afsnauwt en bovenal dat de kaap niet wordt gerond. We zitten op volle zee en de kunstenaar moet net als de anderen roeien als het zijn beurt is, indien mogelijk zonder te sterven, dat wil zeggen dat hij door moet gaan met leven en scheppen." [1] [1] Albert Camus, De kunstenaar en zijn tijd. Citaat uit de rede die hij in 1954 hield in de Remonstrantse Kerk in Den Haag amus:   “Creëren is twee keer leven” De kunstenaar plaatst zichzelf als speler in de arena. De Franse filosoof en

  CoBrA,het artistieke geweten,  of,  toen de slang werd geschapen door Piet van Bragt J e weet nu wat rood doet Rood loopt graag in het groene gras Je weet nu wat geel weet Dat de zon schijnt omdat niemand graag dood gaat En van blauw: dat hemelsblauw zwart ziet Voor een kind dat niets krijgt Lucebert [1] Karel Appel, de protagonist van CoBrA, wordt door Herbert Read het artistieke geweten van Europa in de naoorlogse tijd genoemd, wiens kunst volgens hem is geworteld in de bevroren grond van Noord-Europa, "de kunst van de geneden draken der Vikingen, de Saksische waterspuwers en de Keltische luister, waar de letter het beest wordt en het beest zijn aanwezigheid verliest in een struikgewas van ineengestrengelde ornamenten". [2] Abstract expressionisme en CoBrA zijn ongeveer tegelijkertijd ontstaan. Onafhankelijk van elkaar. De onderlinge geografische afstand is groot, maar hun belangstelling voor primitieve denkbeelden hebben ze onafhankelijk, maar tegelij

  Het is goed om in deze roerige tijden even  terug te kunnen kijken naar een expositie in de bibliotheek van het Van Abbemuseum, waar het werk van een kunstenares ons even de verdrietige kant van Rusland misschien doet vergeten. Anna Staritsky, kunstenares tussen woord en beeld door Piet van Bragt De naam Anna Staritsky geeft een voorproefje van het te verwachten beeld. Bij haar Russisch klinkende naam doemen beelden op van rationele abstracties, van geometrie, van ontkenning van het werkelijke visuele beeld. Malevitsj, Tatlin en Lissitzky   roepen bij velen geen herinneringen op aan elegante beelden. Hun hoekigheid en rationaliteit in het beeldvlak staat ons eerder voor de geest. Zoals Herbert Read, de Engelse kunstfilosoof, het opmerkte, hoe verder je naar het noorden reist, hoe groter de drang tot abstractie wordt, het wordt een reis naar een formele abstractie met een door spiritualiteit gekleurde laag. Anna Staritsky laat een ander beeld zien van Rusland. Haar werk straalt ee