Vriendenvereniging Van Abbemuseum - Journaal Online

De tuin van het museum, op dit moment is de tuin van kleur veranderd, want als we nu naar buiten kijken zien we dat de wereld opeens wit is geworden. Sneeuw en kou, gedachten over een mogelijke Elfstedentocht, kinderen op sleetjes, wintersport in eigen land. Maar over enkele dagen is alles weer normaal Het gras wordt weer groen en de wandelschoenen verzamelen weer modder en natheid. Laten we weer genieten van de tuin en ons groene landschap. Gelukkig is de tuin van het museum een prachtig voorbeeld en een stimulans om van de natuur te genieten.  D e tuin van het museum door Piet van Bragt Je bent er voorbij gelopen voordat je het weet. En het is nog wel het eerste kunstwerk dat het Van Abbemuseum aan de stad Eindhoven schenkt! En daarmee bedoel ik niet het beeld van Rodin, met de gestalte van Honoré de Balzac, maar de plaats waarin het beeld zich bevindt, de tuin. Voor velen slechts een stuk groen dat met de loop der jaargetijden telkens van beeld verandert. Maar voor de echte li...

    Het is al weer een tijd geleden dat deze column verscheen in het Journaal. Samen met het volgende artikel van Lisette Almering proberen we een beeld te schetsen van een niet alleen voor Nederland belangrijke kunstenaar. Le Chevalier, 1957 Karel Appel: "He's a mad man" [1]                                        door Piet van Bragt "Traag", riep Jan Appel, de vader van Karel, "Trager". Karel Appel herinnert zich dat zij als kinderen op zondagmiddag in de auto van een straatgenoot gezet werden. Na het zeer overvloedige   'nasjen', het zondagse middagmaal.   Vader, met bolknak in de mond en bolhoed op het hoofd, zat voorin en gaf de chauffeur opdracht om langzaam door de straat te rijden. Het gelijkt een parade! De buurtgenoten die op hun stoelen voor het huis van hun vrije zondag genoten, werden minzaam toegeknikt. "Niet zo vlug", voegde hij de chauffeur toe a...

    KIND 1952 Karel Appel olieverf op doek 63,1 x 53,5 x 2,7 cm (incl. lijst) Collectie Van Abbemuseum    Een bespiegeling: Het kind in de mens door Lisette Almering     ‘Ik rotzooi maar een beetje an. (…) Ik leg het er tegenwoordig flink dik op, ik smijt de verf er met kwasten en plamuurmessen en blote handen tegenaan, ik gooi d'r soms hele potten tegelijk op’, dit zijn gevleugelde uitspraken van schilder en beeldhouwer Karel Appel (1921-2006). Het werkwoord ‘aanappelen’ was hiermee geboren en betekent ‘onverschillig werken, werken met willekeur’, zo vermeldt het eponiemenwoordenboek. Appel koos zijn gereedschap en verf echter heel zorgvuldig. Met bovenstaande uitspraken zette hij zich vooral af tegen zogenaamde ‘intellectuele verhalen’ over beeldende kunst. Het kind Ons museum bezit diverse kunstwerken van deze Nederlandse expressionist. Het schilderij Kind uit 1952 is één van de resultaten van zijn voor die tijd opmerkzame w...

  LEHRENDER CHRIST 1931 Ernst Barlach brons 87,5 x 40,3 x 36,4 cm Collectie Van Abbemuseum   Een bespiegeling: troostrijke kunst door Lisette Almering Barlach-Engel in de Antoniterkirche te Keulen     Ernst Barlach (1870-1938) ‘Kunst ist eine Sache allertiefster Menschlichkeit…’, is een uitspraak van de veelzijdige, Duitse, expressionistische kunstenaar Ernst Barlach. Hij studeerde in Dresden, Parijs en Florence en bracht geruime tijd door in Rusland. Beeldenhouwen, schilderen, tekenen en schrijven dat deed hij een leven lang. Zijn voorkeur ging uit naar beeldhouwen. ‘Als Bildhauer muss mir von den drei Arten auf welche man das Leben und Treiben der Menschen abkonterfeit, der Plastik, dem Malen und Zeichnen und der Erzählung, die erste natürlich am geläufigsten und liebsten sein …’ meende hij al op 19-jarige leeftijd. Sinds 1910 woonde hij in Güstrow, Mecklenburg. In zijn woonhuis/atelier gelegen aan de Inselsee, schiep hij zijn belangrijkste...